حسادت در کودکان

حسادت احساسی قدرتمند در بین کودکان بویژه خواهرها و برادر هاست. چراکه فرزند کوچکتر همواره می خواهد کانون توجه باشد و این مساله مشاجرات شدیدی را در بین برادران و خواهران ایجاد می کند. از طرفی هر کودک همواره احساس می‌کند عزیزترین موجود نزد پدر و مادر است. به هنگامی که ببیند دیگری در محبت با او شریک شده ناراحت می‌شود، اعتماد خود را از دست می‌دهد، به شک و تردید درباره موقعیت جدید خود می‌افتد؛ زیرا می‌بیند وضع به گونه‌ای است که گویی والدین به کودک جدید محبت بیشتری دارند و او را فراموش کرده‌اند، از این رو سر ناسازگاری و حسادت را پیش می‌گیرد.

واقعیت این است که این احساس و ذهنیت کودکتان طبیعی است، زیرا وجود کودک دیگر در خانه بویژه با تولد نوزاد جدید آشکارا از امتیازات و فعالیت‌های نشاط‌آمیز فرزند اول کاسته شده است؛ چون دیگر مثل گذشته نمی‌توانید او را به پارک و سینما برده و اوقات خوشی را برایش فراهم سازید و باید نوزاد تازه ورود را تر و خشک کنید. البته گاهی حسادت به نفع کودکان تمام می شود زیرا انگیزه ایشان را برای تلاش بیشتر می کند. ولی زمانی مخرب است که کودک فقط نیمه خالی لیوان را ببیند. با به کار بستن راهکارهای زیر می توان از میزان حسادت در کودکان کاست و محیط دوستانه ای را در بین کودکان ایجاد کرد.

راه‌کارهای پیشگیری و درمان حسادت کودکان

کودک را به دلیل حسادت مورد ملامت و سرزنش قرار ندهید. با هم‌دردی و هم‌دلی در جهت حذف علت‌های حسادت گام‌های مؤثری بردارید.

لازم است به هر شکلی که شده او را از این حالت دور کنید؛ به کودکتان اجازه دهید احساس حسادت خود را برون‌ریزی کند؛ مثلاً به او اجازه دهید که حس نفرت خود را بیان کند، به شما بگوید که برادرش را دوست ندارد و در مقابل با خونسردی و منطقی با او رفتار کنید

از سختگیری‌های زیاد و تنبیه خودداری کنید  و با تغافل و کنار کشیدن ظاهری خود، رفتار او را نادیده بگیرید و احساس ارزشمندی، شخصیت و محبوبیت را در او تقویت کنید.

همیشه زمینه‌های اعتماد آنها را فراهم سازید و هیچ‌گاه فرزندانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید. مقایسه سبب تشدید رنجش و حس حسادت می‌شود.

بهترین راه از بین بردن زمینه حسادت در کودکان، به کارگیری عدالت و رعایت مساوات در بین فرزندان و توجه و محبت به همه آن‌ها است. این نکته در آموزش‌های تربیتی اسلام آمده و سفارش شده است که نسبت به فرزندانتان به عدالت رفتار کنید.البته با هر کودک به عنوان یک شخص منحصر به فرد رفتار کنید. عدالت به معنی رفتار یکسان نیست.

پدری با دو فرزند خود شرفیاب محضر پیامبر اکرم^{(صلّی‌الله‌علیه‌وآله)} بود. یکی از فرزندان را بوسید و به فرزند دیگر اعتنا نکرد.حضرت که این رفتار را مشاهده کرد به او فرمود: چرا با فرزندان خود به طور مساوی رفتار نمی‌کنی؟

به هرکدام از فرزندان خود زمان خاص را اختصاص دهید. چراکه کودکان ارزش زمانی را که با والدین خود سپری می کنند، می دانند.

از امام جعفر صادق(ع) روایتی چنین نقل شده است: به خدا قسم رفتار من با بعضی از فرزندانم از روی تکلف و بی‌میلی است؛ او را روی زانوی خود می‌نشانم، محبت بسیار می‌کنم و از وی قدردانی می‌نمایم با آنکه این‌ همه احترام و محبت شایسته فرزند دیگر من است و من به این تکلّف تن در می‌دهم تا فرزند شایسته‌ام از شر آنان مصون باشد و اینان با برادر خود رفتاری را که برادان یوسف با وی کردند ننمایند

 برخی مواقع شرایط و مقتضیات سن و جنس فرزندان و مقدار نیاز آن‌ها، به ظاهر تبعیض‌هایی را به وجود خواهد آورد. با نهایت دقت علل این‌گونه تبعیض‌ها را با فرزندانتان در میان بگذارید. برای مثال اگر بچه‌ای به ساندویچ درسته برادرش حسادت کرده و بر این باور است که به وی ساندویچ کوچکتری داده‌اید، از او بپرسید که آیا این مقدار گرسنه‌گیش را برطرف نمی‌کند. بله، نگاه نیازنگرانه سبب مهار حس حسادت کودک می‌شود.

به لحاظ ساختار روحی‌ـ‌ روانی و عاطفی و نیاز بیشتر دختران، با رعایت ظرافت و درایت کافی، اولویت توجهتان را به آن‌ها اختصاص دهید؛ چنانکه در روایات آمده، موقعی که از سفر برمی‌گردید اول از همه به دخترانتان هدیه بدهید.

صفات مثبت هرکدام از فرزندانتان را تقویت کنید. این کار باعث افزایش اعتماد به نفس بیشتری در بین فرزندان خواهد شد. برای مثال، اگر برادر بزرگتر در ورزش فوتبال درخشش چشمگیری دارد، برادر کوچکتر را به سوی درخشش در ورزش شنا سوق دهید.

در برخی مواقع علت حسادت فرزندتان خود شما هستید؛ زیرا کودکان با الگو قرار دادن والدین و تأثیر پذیری از رفتار و کردار آنها ساختار شخصیتی و تربیتی خود را شکل می‌دهند. از این رو، اگر پدر و مادر خود مبتلا به حسادت و بدگویی از دیگران باشند، نمی‌توانند از فرزندانشان انتظار داشته باشند که از چنین احساس‌ها و رفتارهایی دوری کنند. بنابر این، شما که به تربیت صحیح فرزندانتان علاقه‌مندید، باید قبل از هر کاری خود را اصلاح کرده و اخلاق و سیرة خود را با اخلاق وسیرة اولیای الهی منطبق سازید.

دعواها، شکایت‌ها، لجبازی‌ها، گریه و ناز کردن کودک خردسال، دلیلی برای بازجویی از کودک بزرگتر نیست، چراکه این امر خود عاملی برای حسادت است. در مقابل، با درایت و دوراندیشی پی‌گیر مسئله باشید و سعی نکنید نشان دهید که جانب کودک کوچکتر را گرفته‌اید. پس در هنگام بروز مشاجره میان کودکان، شکیبایی به خرج دهید. در غیر این صورت آنها همیشه برای جلب توجه به این کار دست خواهند زد.

از کودکتان نخواهید که اسباب‌بازی‌ خود را در اختیار کودک دیگر قرار دهد، بلکه خود با مقدماتی زمینه این امر را فراهم سازید تا او با میل و رغبت خود این کار را انجام دهد.

امیدواریم خوشتون اومده باشه و استفاده کرده باشین.

این مطلب ها رو از مجموعه ای از منابع انتخاب کرده بودیم که

اسم منابع رو برای مطالعه بیشتر می تونین از مهد بگیرید.