مامانی ما چی بپوشیم بهتره؟
پسربچه با کت و شلوار روی پله های تالار نشسته بود و با حسرت بازی بچه ها را در محوطه بیرونی نگاه می کرد....
یک پاپیون بزرگ قرمز رنگ هم روی یقه اش زده بود. بیشتر از ۵ یا ۶ سال نداشت. آرام دست اش را به طرف یقه اش برد و پاپیون اش را کمی شل کرد. داخل سالن مجری داشت لطیفه تعریف می کرد.
این طرف بزرگ ترها به داشتند به لطیفه ها می خندیدند و آن طرف،
بچه ها بی خیال همه چیز، در محوطه بازی می کردند.
پسر بچه جزو هیچ کدام نبود.
نه لطیفه گوش می داد، نه بازی می کرد. تنها نشسته بود.
چند دقیقه بعد...
یک کت و یک پاپیون روی پله های تالار رها شده بود
و پسربچه
در محوطه با بچه های دیگر بالا و پایین می پرید.
راستی بچه ها دوست دارن چی بپوشن و حرف دلشون چیه؟
این مطلب رو و اینکه والدین باید چه نکاتی رو در نظر بگیرن توی این پست و پست بعدی با هم می خونیم...
حرف دل ما بچه ها در انتخاب لباس
زمانی که نوبت آن میرسد که ما بچه ها خودمون لباسهامونو را بپوشیم، دقت کنید شلوارهایی که کمربند یا زیپ نداشته باشن و در عوض، کمر اونا کشی باشد برای ما بسیار راحتتر هستند. استفاده از این شلوارها، به همراه پیراهنهای ساده و کفشهای چسبی، دردسرهای شما (برای لباس پوشاندن به ما) رو کم میکنه.
البته
هرچند وقت یکبار، یک نمونه از لباسهایی را که پوشیدن آنها کمی سختتر باشد، در اختیار ما بذارین.
برای مثال، یک دکمه یا یک گیره به لباسمون اضافه کنید.
ما لباس را به دلیل رنگهای جذاب و شاد آن دوست داریم.
ما درباره تناسب رنگ لباس و این که آیا چنین رنگی به ما میآید یا نه، چیز زیادی نمیدونیم و به همین دلیل ممکن است حتی در یک زمان لباسهایی با رنگهای مختلف و ناهماهنگ را برای پوشیدن انتخاب کنیم.ما بیشتر مایل به پوشیدن رنگهای
قرمز، سبز، نارنجی، زرد، آبی و صورتی هستیم.
دگمههای رنگی و شکلهای دوخته شده و برجسته برعلاقه ما به لباس رو اضافه میکنه. ما به این چیزها بیش از مدل لباس اهمیت میدیم.
ما علاقهمند به پوشیدن لباس نو هستیم. یادتونه آخرین بار که رفتیم خرید یک جفت کفش نو آنها را در توی همون فروشگاه پوشیدم و اومدم
ما معمولا مواد نرم مانند ابریشم، مخمل یا خز را برای بافت لباسامون دوست داریم.
ما معمولا دوست داریم لباسهامون از نظر رنگ یا مدل مشابه رنگ لباس دیگر همبازیهامون باشد چرا که نمیخوایم متفاوت از دیگران به نظر برسیم
ما دوست داریم لباس مورد علاقه مونو چند بار پشت سر هم بپوشیم. پس لطفا ما را راحت بگذارید و به ما اصرار بر پوشیدن لباس دیگری به سلیقه خودتان نکنید
بیتوجهی به قیمت لباس: ما تفاوت میان لباس ارزان قیمت و گرانقیمت را درک نمیکنیم. بنابراین حتی در صورت داشتن پول کافی، در خرید لباسهای گرانقیمت برای ما اصرار نکنین، به عوض آن بهتر است این پول را در موارد دیگری از قبیل هزینههای آموزشی ما در کلاسهای گوناگون و مورد علاقه ما خرج کنین تا در آینده فردی مفید برای جامعه بشیم.
ما رو مطابق با سلیقه خودتون مجبور نکنید که بزرگ تر از سن خودمون رفتار کنیم، این نوع انتخاب ها ما را دچار تعارض می کنه و
اگر در این مورد شکایت نمی کنیم، فقط به دلیل کودک بودن ماست.
راستی
اعمال سلیقه ما والدین در لباس کودکانمان از کجا ناشی می شود؟
در اغلب موارد، این نوع رفتار یک توجیه ساده دارد و آن هم این است که والدین عقده های سرکوب شده دوران کودکی خود را از این طریق در کودکان خود جبران می کنند؛ برای مثال، پدری که در دوران کودکی خود، حسرت لباس های گران قیمت داشته، سعی می کند امروز برای فرزند خود این انتخاب را انجام دهد تا به نوعی رضایت مندی خود را در فرزند خود پیدا کند. اما آنچه مسلم است این است که با این رفتار کودک از آنچه که هست یا باید باشد، دور می شود. کودک در دوران کودکی خود نیاز به جست و خیز، شادی و بازی با هم سالان دارد و ما با اعمال سلیقه های ناآگاهانه باعث می شویم که اعتماد به نفس در کودک از بین برود و شخصیت او به صورت کامل شکل نگیرد.
امیدواریم که استفاده کرده باشین پست بعدی رو هم حتما بخونین
منبع هفته نامه سلامت