چرا باید با کودکم هم بازی شوم؟(کارگاه مادر و کودک مقطع پیش دبستانی)#1

بازی های کودکانه شاید زیباترین خاطرات همه ما از دوران کودکی باشد، خاطراتی که با بالارفتن سن، اگر جذابیت یادآوری شان برای ما بیشتر نشود، کمتر نیز نخواهد شد. 

حاصل همه بازی هایی که در آن دوران انجام داده ایم، تنها چند خاطره خوش نخواهد بود که تنها با مرور آنها لبخندی روی لب های ما بنشیند یا آنها را در قالب داستان هایی کوتاه برای دیگران تعریف کنیم. امروز شاید مهم ترین نتیجه چنین بازی هایی تمرین نقش هایی باشد که یک فرد باید در دوران بزرگسالی برعهده بگیرد، نکته مهم دیگر کمکی است که چنین فعالیت هایی می تواند به رشد خلاقیت کودکان داشته باشد. 
تمرین مهارت ها و نقض های اجتماعی، شناسایی خلاقیت ها و استعدادهای فردی اگرچه از بااهمیت ترین کارکردهای بازی کودکان هستند اما مشارکت والدین در این بازی ها نه تنها اثرات مثبت این موارد را افزایش می دهد بلکه موجب می شود تا ارتباط آنها و فرزند یا فرزندان شان تقویت و نکته های آموزشی با تاثیرگذاری بیشتری به این گروه سنی منتقل شود.

با این رویکرد در بخشی از فعالیتهای تابستانی مهد عسل

دو کارگاه مادر و کودک ویژه دو مقطع سنی پیش دبستانی و نوباوه برگزار شد

عکسهای این دو کارگاه دو به همراه ادامه این مقاله مشاوره ای

در بخش ادامه مطلب

این پست و سه پست بعدی دنبال کنید

به زبان ساده تر بازی، نوعی آموزش غیررسمی است که در برخی مواقع تاثیر آن بیش از آموزش رسمی به عبارتی مدرسه ای است. براین اساس مشارکت والدین در بازی با کودکان خود از اهمیت بسیاری برخوردار خواهد بود. نخست اینکه از این طریق کودک، دانش و اطلاعات لازم را با راهنمایی والدین به دست می آورد ضمن اینکه با فرهنگ و هنجارهای اجتماعی آشنا می شود. باتوجه به این موارد بد نیست با نکاتی آشنا شوید.

شرکت پدر و مادر در بازی های کودکانه فرزندشان موجب استحکام بیشتر روابط والدین با کودک می شود. زیرا موجب می شود تا انها احساس نزدیکی بیشتری با بزرگ ترهای خود کنند، موضوعی که اثرات مطلوب آن تا پایان عمر با کودک خواهد بود و موجبات گرم شدن کانون خانواده و مستحکم شدن آن را فراهم می آورد.

یادتان باشد، مشارکت شما در بازی با فرزندتان بسیار بیش از حضور در دنیای کودکانه اوست، زیرا از این طریق می توانید به نکات تربیتی زیادی را به وی آموزش دهید. به زبان ساده تر همبازی شدن شما این موقعیت را برایتان به وجود می آورد که در خلال بازی به تربیت فرزند خود بپردازید و بهترین نتیجه را بگیرید.
علاوه بر این نقش تربیتی که ذکر شد، مشارکت در بازی با کودک شیوه مهمی برای پاسخگویی به نیازهای عاطفی و روانی فرزندان محسوب می شود. موضوعی که اهمیت آن کمتر از فراهم آوردن بستر مناسب برای آموزش به آنها نیست.