نقش هم بازی بودن والدین با فرزند در تربیت کودک(کارگاه مادر و کودک نوباوه)#1

از نقشی که همبازی بودن والدین با فرزند خود در تربیت و جهت دادن به توانایی های کودک و همچنین ایجاد صمیمیت میان این دو نسل دارد بگذریم، باید گفت کودک می تواند در زمان بازی نقشی را که در زندگی آینده می تواند برعهده بگیرد تمرین کند. ضمن اینکه قادر خواهد بود علایق خود نسبت به حرفه و شغل ها را بررسی کند. در اینجا حضور پدر و مادر می تواند نقش زیادی در راهنمایی او و کسب اطلاعات درست داشته باشد.

بدون تردید همه ما در دوران کودکی نوعی بازی را تجربه کرده ایم که به آن «مهمان بازی یا خاله بازی» می گفتند، نوعی بازی که در آن دختران نقش مادر و پسرها نقش پدرخوانده را برعهده می گرفتند و در واقع به نوعی تمرین نقش زندگی می کردند. مادر خانواده وظیفه رسیدگی به امور خانه و فرزندان را برعهده می گرفت و پدر نان آوری و مسئولیت های مردانه را تمرین می کرد و با آن آشنا می شد. 

در چنین مواردی حضور والدین می تواند، اطلاعات کامل از نقش موردنظر را به کودک بدهد. علاوه بر این ظاهرشدن در نقش پلیس، راننده، مغازه دار و نامه رسان نیز از شیوه هایی است که از طریق آن کودک با مهارت های بزرگسالی آشنا می شود. بنابراین اگر اطلاعات کاملی در هنگام بازی توسط فردی بزرگسال به او منتقل شود هم دانسته هایش افزایش پیدا می کند و هم می تواند علاقه خود به حرفه های گوناگون را محک بزند.